- Maż rację, poza tym miło mi będzie ciebie oprowadzać.
- Mi będzie miło tobie towarzyszyć.
Na niebie pojaśniały pierwsze gwiazdy. Zaczęliśmy wędrować w górę Rzeki Brzasku. Teren co chwila stawał się bardziej trudny do przejścia. ostre luźno leżące odłamki ostrych jak brzytwa skał tylko czekały na
nieuważną istotę by ją poranić i opaść na dół Zimowych Grani. im wyżej się wspinaliśmy tym powietrze było bardziej rozrzedzone. Słychać było że Dreamowi sprawia to kłopot. Za chwilę się przyzwyczai - pomyślałam.
Stanęliśmy koło źródła. To jest źródło Rzeki Brzasku, a w dole moje ulubione miejsce Pod Niebna Łąka.
Draem?
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz